,,W świecie, gdzie dane jest ci wszystko za jednym kliknięciem, gdzie cała wiedza podana jest na tacy… tracisz tożsamość i pamięć. Wszystko, co potrafisz, to pisać i czytać. Nikt cię nie zna, nikt cię nie szuka. Gdzie pójść? W co wierzyć? Komu ufać?
Pascal Kirski, komisarz lubelskiej policji właśnie wraca ze szpitala i rzuca się w wir walki w gangiem narkotykowym, którego działania zbierają śmiertelne żniwo wśród eksperymentującej młodzieży. Niemal codziennie kraj obiega informacja o kolejnych ofiarach dopalaczy. Jednocześnie w szpitalu psychiatrycznym przebywa cierpiąca na amnezję dziewczyna, która prosi Kirskiego o pomoc w odnalezieniu swojej tożsamości. Jedyne, co ma, to dręczące ją sny o kobiecie, którą jak się wydaje, kiedyś znała.
Czy targany emocjami oraz własną ambicją policjant wygra wyścig z szefem mafii? Kim jest tajemnicza dziewczyna, słysząca głosy z przeszłości?"

,,Nazywam się Milion'' Kariny Krawczyk to obyczajówka z wątkiem kryminalnym w tle, choć na pierwszy rzut oka wydaje się, że to on będzie prominentny. Nic bardziej mylnego.
Sam tytuł powieści ,,Nazywam się Milion'' nasuwa pewne skojarzenia, choć głównie odnosi się do bohaterki. To w tej książce pada pełny cytat z ,,Dziadów'' Adam Mickiewicza, później sama twórczość pisarza będzie miała wpływ na bohaterkę.

Sama fabuła skupia się wokół Komisarza Pascala, który prowadził śledztwo w sprawie żniwa jakie zbierały dopalacze, próbując trafić na ślad Chemika. W międzyczasie został wysłany na terapie, w trakcie której jego lekarka poznała go z Milion. Dziewczyna pragnie tylko poznać prawdę o swojej przeszłości. Ma nadzieję, że on jej w tym pomoże.

Autorka wprowadziła grupkę sympatycznych bohaterów, którzy przewijają przez całą powieść. Będąc wsparciem dla głównych bohaterów, bądź mieszając im w życiu.
Pascal jest pewnym siebie, porywczym funkcjonariuszem policji z wieloletnim doświadczeniem, który mówi co myśli bez ogródek. Ma też jednak drugą stronę, prywatną. Jako samotnie wychowujący ojciec, syna.
Z kolei Milo, to młoda, zagubiona dziewczyna. W dosłownym tego słowa znaczeniu, ponieważ jej przeszłość, która niezbyt dobrze pamięta przez wypadek, zlewa jej się z informacjami i książkami jakie przeczytała. Pod pewnym względem jest jak małe dziecko, które poznaje świat. Jest sfrustrowana, że nie wie kim jest.

Fabuła osadzona jest na kilku płaszczyznach czasowych. W 2018 roku, w którym rozgrywa się główna oś fabularna. Uwzględniając w książce takie wydarzenia jak zeszłoroczny Mundial i protesty przed sądami. Oraz począwszy od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku ukazując fragmentaryczne życie bohaterki, aż do lat współczesnych, które nie było usłane różami.

W książce ,,Nazywam się Milion" bardzo dobrze zostały poprowadzone wątki poboczne mające wpływ na rozwój postaci, ale odzywając na dalszy plan główne śledztwo i dawne życie Milion. Zwłaszcza ten ukazujący, że nawet terapeuci potrzebują czasami pomocy i wysłuchania.

Jednym zauważalnym minusem jest nierównomierne tempo akcji. Były momenty kiedy z znużenia chciałam odłożyć książkę, ale z drugiej strony czasami nie mogłam się od niej oderwać. Jednak warto przebrnąć przez początek, bo im dalej tym było lepiej.

Opisy są dopracowane i zbalansowane. Głównie były to przemyślenia głównego bohatera. Dialogi są różnej długości, nie wymuszone. Karina Krawczyk ma lekkie pióro. Głównie przeważa w książce język potoczny. Nie nadużywa wulgaryzmów.

,,Nazywam się Milion" pomimo małych mankamentów jest dobrze napisaną powieścią. Z mądrym przesłaniem, licznymi aluzjami oraz słodko-gorzkim zakończeniu, o którym nie prędko się zapomni.


Dziękuję wydawnictwu za możliwość przeczytania.