,,Dziewczęta i chłopcy z klubu żeglarskiego spędzają wakacje nad jeziorem. Pierwsze miłości, sportowa rywalizacja, wesoła zabawa oraz zranione uczucia, słodki smak zwycięstw i gorycz przegranej. Wchodzenie w dorosłość dostarcza wielu sprzecznych emocji… Czy młodzieńcze zauroczenia i przyjaźnie mogą trwać dłużej niż kilkanaście letnich dni?''

Za oknem jeszcze ponuro i deszczowo a ,,Wietrzny wojownik'' zabiera czytelnika w letnie klimaty, na które jeszcze bardziej czeka się po przeczytaniu tej książki.

Bohaterowie tej powieści spędzają wakacje na obozie żeglarskim w Żywcu.  Obozie treningowym, w trakcie, którego oprócz spędzania czasu na treningach, żeglują, wędkują i organizują ogniska. Niektórzy jeszcze  na powtarzaniu matematyki. Przyjazna i miła atmosfera szybka zniknęła kiedy było coraz bliżej turnieju w trakcie, którego nie jedna przyjaźń została wystawiona na próbę. Inni zmagali się dodatkowo z problemami rodzinnymi.

Bohaterowie wykreowane przez Adama Molenda są naturalni i ciekawi.Przechodzą oni dość widoczną zmianę pod względem charakterów na przestrzeni rozwijającej się fabuły. Wynika to między innymi  z sytuacji w jakich się znaleźli i wpływy innych ludzi.
Tytułowym bohaterem jest Robert, na początku ,,Wietrznego wojownika'' jest dość lubianym, ambitnym i mało problemowych chłopakiem, który bywa zazdrosny.
Magda jest obiektem westchnień Roberta, ale nie tylko jego, bo i Leszka. Nie powiedziałabym, że jest to trójkąt miłosny, ponieważ autor dość szybko ukazał jednoznacznie relację pomiędzy tą trójką. Na dodatek dziewczyna nie może cieszyć się z obóz, przez pewną niespodziewaną wizytę.
Marek i Zosia są bardziej w tle opowiadanej historii, ale chłopak jest przykładem osoby, która się nie poddaje.
Fajnie wypadło też zestawienie dwóch trenerów, którzy mają zupełnie inne podejście do trenowania. Jeden z nich uważa, że młodzież  powinna czerpać z żeglugi również radość. Drugi uważa, że z takim podejściem się nigdzie nie dojdzie i liczy się tylko trening i osiągnięcia. Ogólnie Hiszpan, ma również swój wątek, który ostatecznie ma swój finał, wraz z zbliżającym się epilogiem.
Jedynie Iza wydawała mi się lekko zbędna w tej książce. Była ona odważniejsza i pewniejsza od Madzi, ale oprócz tego pełniła tą samą rolę co Leszek.

,,Wietrzny wojownik'' to książka z barwnymi opisami, humorystycznymi wstawkami i bohaterami, z którymi młodzi ludzie mogą się utożsamić.  Nie jest to powieść, która trzyma w napięciu od początku do samego końca. Ma swoje własne tempo i klimat. Opowiada o przyjaźni,relacjach między ludźmi w tak trudnym okresie jakim jest dorastanie,  sporcie  i o tym ile można poświęcić,by osiągnąć swój cel. Sukces osiągnięty kosztem innych, z którego nie się z kim dzielić może przerodzić się w gorzko-słodką satysfakcję.  Dzięki tym paru aspektom książka ta jest uniwersalna i może trafić do szerszego grona.

Książka ,,Wietrzny wojownik'' to jedna z tych, o których  możemy zapomnieć w natłoku innych o podobnej tematyce, jednak czyta ja się szybko i przyjemnie. A między wierszami stara się zwrócić uwagę  na problemu, do których nie przykładamy zbytnio uwagi póki się z nimi sami nie zmierzymy, w końcu sami ponosimy odpowiedzialność za swoje decyzję.  Myślę, że i starszy, i młodszy czytelnik znajdzie w niej coś dla siebie, ale zdecydowanie młodzież więcej z niej wyniesie.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Akronim .