Są powieści, po których wiemy czego oczekiwać już po pierwszych stronach,  ,,Księga bezimiennej akuszerki" Meg Elison to jedna z tych książek, po której nie wiesz czego się spodziewać po przeczytaniu kilku rozdziałów. Oryginalnie została wydana w 2015 roku i za nią autorka dostała nagrodę Philip K. Dick. W Polsce ukazała się dwa lata temu nakładem Domu Wydawniczego Rebis, idealnie wpisując się w nastroje i wydarzenia tamtego okresu. 

Nieznana choroba masowe doprowadza do śmierci wielu osób. W dość szybkim tempie populacja na świecie zaczyna zmniejszać się. Najciężej zaczynają chorować kobiety i dzieci, które w większości na nią umierają, a dzieci rodzą się martwe. Głównej bohaterce udaje się przezwyciężyć wirusa, ale po wielu dniach gorączki budzi się w innym świecie. Gdzie nie ma przy niej bliskich, a równowaga i znany porządek przestał istnieć. Cywilizacja jaką znamy upadla, kobiety z uwagi na to, że są słabsze, zostały w pełni zdominowane przez mężczyzn i stały się ich towarem, łupem i trofeum w jednym. Główna bohaterka by przetrwać przebiera się za mężczyznę i przemierza Amerykę w poszukiwaniu znalezienia bezpiecznego miejsca. Nie jest to łatwa droga, musi znaleźć w sobie dużo siły, odwagi oraz pierwotnych instynktów.

W książce Meg Elison przewija się wielu bohaterów. Czytelnik ma okazję dobrze ich poznać, ponieważ tytułowa akuszerka zanim ich opuści spędza z nimi trochę czasu, a później choć ich drogi się rozchodzą Elison domyka ich historię podsumowując w kilku zdaniach. Nie są oni jednak  interesujący ani charyzmatyczni. Przynajmniej autorka zadbała o to by się oni wyróżniali i jako tako nakreśliła ich osobowości. 

Głównej bohaterki, nie znamy z imienia, w książce przedstawia się ludziom wiele razy podając za każdym razem inne imię (choć podejrzewam, że raz mogła podać prawdziwe). Autorka wprost w książce napisała, że akuszerka stała się symbolem i legendą, którą latami podziwiali ludzie, jednak w jej wielkość na tym etapie trudno uwierzyć. Kobieta przebrana za mężczyznę od czasu do czasu napotykała na swojej droczę mężczyzn i kobiety, z którymi zazwyczaj udawało się jej spędzić trochę czasu sam na są dając im oprawcom alkohol bądź papierosy. Wówczas dawała kobieta środki antykoncepcyjne i podnosiła je na duchu.

Autorka mogłaby ukazać mężczyzn jednostronnie, ale wówczas obdarłoby, tę historię z pewnego realizmu, więc pomimo tego, że mężczyźni w większości przypadków byli ukazywani jaki brutalni, pozbawiani współczucia, aroganccy, pewni siebie ludzie, to można w tej historii poznać mężczyzn, którzy nie zdziczeli i dalej traktowali kobiety z szacunkiem, ale wisiało nad nimi pewne fatum. 

Książka Meg Elison jest achronologiczna. Historia zapisana jest w formie pamiętnika. Nie tylko głównej bohaterki, ale także innych napotkanych ludzi. Opisy choć rozległe są oszczędne w przymiotniki. Samo tempo akcji nie jest wolne. Fabuła powoli posuwa się do przodu. W  ,,Księdze bezimiennej akuszerki" występuje także nudny wątek romantycznych, a o wiele lepiej autorce wyszły fragmenty, w których wspominała Jacka. Odniosłam tez wrażenie, ze autorce zabrakło odwagi, by bardziej szczegółowo i lepiej przedstawić watek kultu religijnego. 

,,Księga bezimiennej akuszerki" Meg Elison  to postapokaliptystyczna opowieść, w której autorka snuje pesymistyczna wizje rzeczywistości. Dobrze się ją czytało, ale nie jest ty o nic odkrywczego. Na domiar złego bohaterowie są mało intersujący. Feministyczny wydźwięk tej opowieści jest ciekawy, ale o wiele więcej potencjału kryło się w tej historii, niż finalnie zostało wykorzystane.