,,Czerwiec 1962 roku. Para nowożeńców przybywa do hoteliku na południowym wybrzeżu Anglii, by spędzić tam noc poślubną. Florence, córka biznesmena i filozofki, jest utalentowaną skrzypaczką marzącą o założeniu własnego kwartetu smyczkowego. Edward to zdolny absolwent historii interesujący się wpływem wielkich ludzi na kształt dziejów.
Oboje z niepokojem myślą o chwili, gdy skonsumują małżeństwo – ona boi się fizycznego zbliżenia, on obawia się, że nie sprosta czekającemu go zadaniu. Niemożność pokonania barier i nieumiejętność rozmowy o wspólnych problemach doprowadzą do dramatu…"

O twórczości Iana McEwana zdążyłam się dużo naczytać nim sama sięgnęłam po jego książki. Akurat w przypadku tego autora nie miałam w planach jakiegoś konkretnego tytułu, więc kiedy nadarzyła się okazja sięgnęłam po pierwszą lepszą jego powieść - ,,Na plaży w Chesil".

Książka ta przedstawia historie dwojga młodych ludzi, którzy dopiero co się pobrali i wyruszyli w podróż poślubną. Cala fabula rozgrywa się w przeciągu 24h, aczkolwiek w powieść wplecione są różne retrospekcje z życia bohaterów. Całość została utrzymana w klimacie lat 60 ubiegłego wieku, gdyż w tym okresie autor osadził fabule. W latach, których jeszcze wiele rzeczy wciąż było tematem tabu, a młodzi ludzie dowiadywali się wielu rzeczy z książek, które nie zawsze w pełni ukazywali, w pełni realiów.

Ian McEwan w książce ,,Na plaży w Chesil" zdecydował się tylko na dwóch bohaterów, ukazując ich rozterki.
Florence, młoda, utalentowana skrzypaczka, która przez brak doświadczenia i wiedzy obawia się, kolejnego kroku w jej związku. Do tego stopnia, ze strach przejął nad nią kontrole.
Z kolei Edward jest lekko porywczym i pewnym siebie młodzieńcem, lecz i jego dopada niepewność czy podoła oczekiwaniom.

Nie da się ukryć, że książka ,,Na plaży w Chesil" nie ma złożonej fabuły, czy wartkiej i trzymającej w napięciu, czytelnika do końca akcji. Za to ma niepowtarzalny klimat. Wręcz czuć ten dyskomfort pomiędzy bohaterami. Największym atutem tej książki są barwne opisy, które płynie się ze sobą łączą. Bogate słownictwo i lekkie pióra autora oczarowało mnie, aczkolwiek były momenty, które były zbyt rozciągnięte, przez co towarzyszyło mi uczucie znudzenia.
Znacznie mniej w tej powieści jest dialogów. Zazwyczaj są one krótkie i wypadają naturalne.

Ian McEwan w krótkiej formie ukazał jak brak zrozumienia z obu dwóch stron i brak szczerej rozmowy,  może wpłynąć  na silną relacje dwojga ludzi. Tworząc uniwersalne przesłanie, które mimo upływu lat, dalej będzie aktualne. ,,Na plaży w Chesil" Iana McEwana to powieść o młodych zakochany ludziach, którzy dostali szanse na szczęśliwe życie. Czy ją wykorzystali? O tym przekonać musicie się sami.