,,Wielkie nordyckie mity to jeden z korzeni, z których wyrasta nasza tradycja literacka – od Tolkiena, Alana Garnera i Rosemary Sutcliff po „Grę o tron” i komiksy Marvela. Stały się też inspiracją dla wielu obsypanych nagrodami bestsellerów Neila Gaimana. Teraz sam Gaiman sięga w odległą przeszłość, do oryginalnych źródeł tych opowieści, by przedstawić nam nowe, barwne i porywające wersje...''

W szkole poznajemy mitologię grecką i rzymską. W gorszej sytuacji ma się mitologia nordycka, która jest równie bogata w mity, bogów, olbrzymów i potwory co wierzenia ze starożytnej Grecji i Rzymu. O wiele lepiej ma się mitologia nordycka w popkulturze dzięki filmom, serialom trylogii Ricka Riordana oraz innym twórców, którzy zainteresowali się tymi wierzeniami.

W ostatnim czasie do tego grona dołączył Neil Gaiman, który w książce ,,Mitologia nordycka'' na nowo przedstawił mity nordyckie. Na początku przedstawił głównych bogów, by później zapoznać czytelnika jak powstał świat i jak wygląda według wierzeń skandynawskich. Również wtedy przedstawił i sklasyfikował na jakie istoty.

Następnie przeszedł do mitów, które nie łączą się w żaden spójny sposób ze sobą, ale wszystkie prowadzą do końca. Do Ragnaroku...
Mity są o różnych bogach, o różnym charakterze. Niektóre są humorystyczne, inne poważne. Zdarzają się też opowieści, które są na swój sposób brutalne czy nawet smutne.
Autor wpadł na pomysł również nadania mitom tytułów, które ciekawie wpływają na odbiór całości. W niektórych przypadkach mogą nasunąć się skojarzenia jak w przypadku ,,Jabłka nieśmiertelności'', ale poza tym autor nie wprowadził nic nowego. To po prostu zbiór mitów.

Na końcu Neil Gaiman zaopatrzył swoją książkę w dodatkowy słownik z imionami bogów, potworów, olbrzymów oraz nazwami miejsc i rzeczy.

Sięgając po ,,Mitologie nordycką'' po raz pierwszy też zetknęłam się z twórczością Neila Gaimana i po tej pozycji ciężko ocenić mi jego styl z racji tego, że on w tym przypadku na nowa spisał mity nordyckie. Na pewno ma on lekki styl. Często dba o szczegóły, ale zdarza mu się podejść też w luźniejszy sposób do opisywanych przez siebie książkę, która czyta się szybko.

Gorąco polecam tą książkę osobą, które chcą poznać innych towarzyszy Thora, Lokego i Odyna.