Wciągająca opowieść o rodzinnych tajemnicach i zakazanej miłości.
Szczęśliwą z pozoru rodzinę Dollangangerów spotyka tragedia - w wypadku samochodowym ginie ojciec. Matka z czwórką dzieci zostaje bez środków do życia i wraca do swego rodzinnego domu. Niezwykle bogaci rodzice mieszkający w ogromnej posiadłości, wyrzekli się córki z powodu jej małżeństwa z bliskim krewnym, a narodzone z tego związku dzieci uważają za przeklęte. W tajemnicy przed dziadkiem rodzeństwo zostaje umieszczone na poddaszu, którego nigdy nie opuszcza. Dzieci żyją w ciągłym strachu, a odkrycie, jakiego dokonuje najstarszy brat, stawia rodzeństwo w obliczu nieuniknionej katastrofy.

,,Kwiaty na poddaszu'' zbyt długo czekały na swoją recenzję. To jedna z lepszych historii jakie miałam  przyjemność czytać. Dość kontrowersyjna w pewnym sensie seria o tajemnicach pewnej rodziny.

Świat potrafi wywrócić się do góry nogami, kiedy trafimy bliską osobą.
,,Kwiaty na poddaszu to książka, która opowiada o dzieciach, które muszą dorastać na poddaszu bez kontaktu z rówieśnikami, ludźmi.  Nie licząc ich okrutnej babci i mamy, która wpadała do nich raz na parę tygodni i z każdą kolejną wizytą oczekiwanie jej  kolejnych odwiedzin wydłużały się, a dzieci były skazane na łaskę swojej babci. To od niej zależało, czy będą mieli co jeść.  Ich matka  okazała się egoistką. Może kiedyś kochała swoje dzieci, ale pieniądze jej rodziców były dla niej ważniejsze i zawróciły w głowie, a jej dzieci wychowywały się w koszmarnych warunkach. Liczne prezenty nie zastępowały im szkoły, ważnych do życia witamin czy promieni słonecznych potrzebnych do wzrostu. Przez całą książkę praktycznie czytamy o ich wegetacji na poddaszu ich dziadków. Skazanych na taki los przez matkę.

Główną bohaterką a zarazem narratorką jest Cathy, która z początku jest dzieciną dziewczynką z wielkimi marzeniami. Córeczka tatusia, jedna sytuacja zmusiła ją do szybkiego dorośnięcia i przejęcia roli mamy dla swojego młodszego rodzeństwa. Jako pierwsza zorientowała się w sytuacji i przejrzała swoją mamę.

Drugim ważnym bohaterem jest jej brat, Christopher. Jest całkowitym przeciwieństwem swojej młodszej siostry. Jest spokojny, ambitny inteligentny, jednak przez połowę, historii jest zapatrzony w swoją matkę. Nie dostrzega jej wad.

Grzechem też jest nie wspomnieć o bliźniakach, którzy są tak słodcy i niewinni, że w pewnym momencie autentycznie robi się czytelnikowi ich szkoda. Jeszcze autorka w mistrzowski sposób ukazała ich silną wieźć.

Autorka ma specyficzny styl pisania co nie każdemu się spodoba wtedy czytelnik nie ulegnie nawet jej manipulacją emocjonalnym.
Tak, dobrze czytacie Virginia. C Andrews manipuluje emocjami czytelnika od początku do samego końca. Sprawia, że nie można przejść obojętnie obok tej historii. Potrafi wykreować postać, którą czytelnik pokocha, a na przestrzeni paru kartek sprawi, że będzie ją nienawidzić do samego końca.

Choć parę rzeczy udało mi się przewidzieć książka do samego końca trzyma w napięciu  i nie da się o niej zapomnieć po skończeniu od tak sobie przez przemawiający  nią tragizm.
Przekonaj się sam / sama do jakich sytuacji będą zmuszeni te dzieci i na jakie cierpienia będą skazane te dzieci.
To na co narzeka współczesna młodzież zostało im odebrane a bohaterowie tej książki tego łaknęli.

,,Kwiaty na poddaszu to książka warta przeczytania ze względu niebanalną i oryginalną fabułę.  W czasie jej czytania czytelnik będzie popadał w skrajnie różne emocję.