Mam na imię Ruby.
Potrafię wedrzeć się do twojego umysłu, a nawet wymazać wspomnienia. Jako dziecko zostałam wysłana do obozu „rehabilitacyjnego” dla takich jak ja. Zieloni, Niebiescy, Żółci, Pomarańczowi, Czerwoni. Mroczne umysły. Zostałam przydzielona do Zielonych, ale w rzeczywistości jestem ostatnią z Pomarańczowych. Ukrywam to, żeby przetrwać.

"Mroczne umysły wciągną was do swojego niebezpiecznego świata i nie wypuszczą. Nie mogłam się oderwać!"

Recenzja 

Wiele razy widziałam tą książkę na pułkach w najróżniejszych księgarniach.Za każdym razem bardzo mnie intrygowała, ale po drodze do kasy znajdowałam inne książki i tak ona pozostawała w sklepie,a ja w domu delektowałam się inną książką, aż pewnego razu wzięłam dwie pierwsze części trylogii i do dziś nie żałuje tej decyzji.

"Ten, kto umiera, już do nas nie wraca.(...) Nie ma czegoś takiego jak powrót lub druga szansa. Pewnie macie nadzieję, że Wasi bliscy wrócą, ale musicie zrozumieć, że tak się nie stanie."

Alexandra Bracken  stworzyła nam świat,w którym dzieci zostają  zabierane do placówek pilnie strzeżonych przez wojsko, ponieważ są uznane przez  władzę państwa publicznie za chore jednak prawda, że prezydent uznaje je za zagrożenie,a rodzicom rząd wciska kit, że są tam bezpiecznie i starają je się tam wyleczyć. Co nie jest do końca zgodne z prawdą. Dzieci są podzielone na kolory : 

SPOILER Napomknę tu o klasyfikacji dzieci według kolor

Niebiescy potrafią poruszać przedmiotami, a nawet ludźmi. 

Zieloni są niesamowicie inteligentni. Mają fotograficzną pamięć i głowę do przedmiotów ścisłych, hakowanie dla nich to nic trudnego. 

Żółci posiadają zdolność władania  prądem (elektrokineza)

Pomarańczowi  mają kontrole nad ludzkim umysłem.

Czerwoni mogli podpalać wszystko nawet siebie, ale w tym czasie nie doznawali żadnych obrażeń. 

*Możesz czytać spokojnie.

Ruby z pomocą członka Ligi Dzieci udaje się uciec z prawdziwego piekła, jednak nie wie, że ci chcą wykorzystać ja przeciwko rządowi, gdy się o tym dowiaduje postanawia uciec i tak z pomocą Zu dołącza do Pulpeta, Zu i Liama,

Razem uciekają przed łowcami nagród, Ligą Dzieci i rządem by na czas odnaleźć Uciekiniera, który jednak jest kimś innym niż się z początku wydaje. 

Ruby jest cicho, spokojną dziewczyną. Trzyma się od ludzi z daleka, bo nie umie kontrolować zdolności. Pomimo tych cech potrafi odpowiednio zareagować. 

Liam chce wszystkimi się opiekować. Chronić. Nie dopuszcza do siebie straty bliskiej osoby.

Pulpet-przemądrzały chłopak, który nie chce by ktokolwiek się do  nich jeszcze dołączył. Jest takim nieśmiałych chłopakiem, który przez całą książkę jest ci obojętny,a później ...

Zu mała, słodka dziewczynka, która nie mówi, ale jest częścią tej książki. Czytając nie myślisz ,że jest zbędna w tej historii. 

Clancy  masz ochotę go zabić, a z drugiej strony chcesz żeby go było więcej. Kochany intrygant.

Autorka pisze lekkim prostym stylem i potocznym językiem.Przez co książkę szybko się czyta. Alexandra bardzo skupiła się na opisie życia głównej bohaterki w Thurmond wielokrotnie do niego wracała. 

Książka jest idealna na długi wieczór. Pełna akcji, humoru oraz intryg. Dla mnie sama końcówka była tak emocjonująca, że w nocy czytałam drugą część. Po niej masz ochotę nawrzeszczeć na Ruby 

-Coś ty zrobiła...Tylko nie stawaj się zimną zołzą. 

OMI dla mnie to nie choroba. Mogłabym mieć,którąś z tych mocy.

Żołnierze PSI to nie Psy. 

,,Mroczne umysły'' to świat ,w którym to kolory 

dodają szarości życiu. Dzieci muszę uciekać. 

Dorośli siedzieć  cicho,

a umysły mogą zniewolić.

,,Najmroczniejsze umysły skrywają się za fasadą najzwyklejszych twarzy...''