Wciągające fantasy w steampunkowym wydaniu! Wkrocz do świata magów, w którym wszystko jest możliwe. Miej się jednak na baczności.

Ceony Twill całe swoje życie marzyła o tym, aby zostać Wytapiaczem – specjalistką od magii metalu. Zdeterminowana ukończyła Szkołę Magów Tagis Praff z wyróżnieniem. Nie tak wyobrażała sobie jednak dalszy rozwój kariery.

Okazuje się, że brakuje magów władających magią papieru. Wobec tego szkoła musi wyznaczyć jedną osobę, która zostanie skierowana na staż do papierowego maga, by kontynuować specjalizację pod jego czujnym okiem.

Takim sposobem ambitna, choć zrezygnowana Ceony trafia do ekscentrycznego Emery’ego Thane’a. Dzięki niemu zaczyna jej się podobać wizja zostania Składaczem. Jednak dobra passa nie trwa długo. Ceony szybko przekonuje się, że istnieje też magia zakazana. Jej nauczyciel pada ofiarą Wycinacza. Od teraz młoda praktykantka jest zdana tylko na siebie. Zaczyna niebezpieczną walkę z nieznanymi wcześniej mocami.

Powieść Charlie N. Holmberg ,,Papierowy Mag" była jedną z głośniejszych premier książek fantastyki minionego roku. Skusiłam się na zapoznanie z tą historią pod wpływem pozytywnych recenzji i pięknej szaty graficznej. Nie jestem "okładkową sroką" jednak doceniam ładne wydania książek. 

W każdym razie rozczarował się pierwszym tomem z serii ,,Papierowy Mag" Charlie N. Holmberg. Nie nastąpiło to od razu, ponieważ autorka najpierw przedstawiła oryginalny pomysł z magią i pobieżnie przedstawiła świat. Uczucie zawodu zaczęło pojawiać się stopniowo wraz z rozwojem fabuły, choć były ciekawsze momenty. 

Ceony po ukończeniu szkoły z dobrymi wynikami, wbrew sobie została wysłana na praktyki do żyjącego w odosobnionego maga, by w przyszłości zostać papierowym magiem. Ta specjalizacja magii jest rzadko kiedy wybierana dobrowolnie przez studentów, dlatego szkoła wytypowała jedną osobę, by było więcej aktywnych papierowych magów. Sama dziewczyna chciała zostać Wytapiaczem. Akcja zaczyna się kiedy Ceony zaczyna praktyki w domu Thane'a, ale dużo o jej pobieranej nauce się nie dowiadujemy. Poza jedną szczegółową lekcje, ponieważ jej edukację przerwało pojawienie się w miejscu jej przebywania innego maga, który motywuje Ceony do podróży w celu uratowania jej nauczyciela. 

Wiara to w gruncie rzeczy coś bardzo osobistego. Fakt, iż nie spotyka się raz w tygodniu w grupie osób, które wierzą w coś dokładnie tak samo, nie oznacza, że w nic się nie wierzy.

Główna bohaterka z początku wydaje się bardzo uprzedzoną uczennicą, nie doceniającą mocy papieru. Szybko uświadamia sobie, że nawet najbardziej niewinna specjalizacja magii można wykorzystać w niewłaściwy sposób. Ceony okazała się najbardziej nijaką postacią w całej serii, już więcej uroku i charyzmy ma szkielet z papieru stworzony przez Thane'a. Dziewczyna działa pod wpływem emocji, które często są impulsem do podjęcia działania. Po prostu nie jest postacią z charakteru, a z papieru (o, ironio!). 

W przeciwieństwie do głównej bohaterki jej nauczyciel jest osobliwą postacią o bardzo dużym pokładzie wyobraźni i pomysłowości, ale nie zawsze taki był. Jest postacią tajemniczą, o wielu obliczach. Raz tryska energią, a innym razem jest wycofany. Nie wiem czy taki był cel, ale papierowy mag wprowadza do fabuły również odrobinę czarnego humoru. Nie mogę się doczekać, aż dowiemy się więcej o bliskiej mu Lirze. 

Na początku swojej opinii napisałam, że ,,Papierowy Mag" mnie nie od razu rozczarował, choć to pierwsza część książki jest wolniejsza i brakuje w niej akcji. Po prostu główna bohaterka odkrywa jak teraz będzie wyglądać jej codzienność.  Dopiero w drugiej części zaczyna się bardziej interesujący i pomysłowy wątek  z sercem, jednak jego efekt i dobre wrażenie psuje brak logiki oraz niczym nie podbudowany rozwój relacji, która jest bardzo sztuczna i naciągana. Bardzo trudno w nią uwierzyć, ponieważ nic wcześniej na to  nie wskazywało. Wygląda to tak jakby po prostu autorka chciała odhaczyć wątek romantyczny, a powieść ta nic by nie straciła gdyby go po prostu nie było, a nawet by na tym zyskała.  ,,Papierowy Mag" jest krótki, a kilka innych wątków prosiło się o rozwinięcie. 

Jesteś świeczką, której nie da się zdmuchnąć, a teraz widzą cię najmroczniejsze części tego świata. A one nie tolerują światła

Pisarka osadziła akcję na początku minionego wieku, ale poza okładką nawiązującą do tamtego czasu, w ogóle nie czuć klimatu tamtego okresu. Na próżno też szukać zapowiadanego w blurbie steampunkowego wydania fantasy. Podobnie jest z realiami. ,,Papierowy Mag" nie broni się również językiem i stylem. Zdania są proste i nierozbudowane. Przez co czyta się ją naprawdę szybko. Poziom dialogów nie stoi na równym poziomie. Część wypada naturalnie, ale niektóre wymiany zdań brzmią nienaturalnie lub absurdalnie. 

Z przykrością to stwierdzam, ale pierwsza część serii mnie rozczarowała. Jest to niewymagająca książka podczas, której czytania lepiej wyłączyć logiczne myślenie przez liczne błędy logiczne i fabularne. Szkoda, bo w książce Charlie N. Holmberg  krył się duży potencjał świata magicznego, o którym wiedzą zwykli śmiertelnicy. Ja z ciekawości sprawdzę jeszcze drugi tom. Tymczasem, ani nie polecam, ani nie odradzam wam sięgnięcia po tę książkę. 

Papierowy Mag| Szklany Mag| Arcymag| Plastikowy Mag