Jest prawdziwą sztuką, by zbytnio się nie odsłonić, by nie wystawić wrażliwych części na ciosy.

,,Nie rdzewiej" to debiut Gochy Pawlak, psycholożki i aktywistki, który zaciekawił mnie przede wszystkim swoim opisem.

Historia zawarta w debiucie opowiada o Magdzie, która mieszka w Warszawie, ale postanawia na kilka dni wrócić do swojego rodzinnego miasta, Sosnowca. Do powrotu w znane okolice motywuje ją koncert przyjaciółki, ale również pierwsza miłość, która również po latach wróciła do Miasta, gdzie razem chodziły do liceum. Pomimo upływu czasu Magda nie zapomniała o swojej miłości do Karoliny. Ostatecznie powrót głównej bohaterki w rodzinne strony weryfikuje jej wspomnienia, przede wszystkim te, które nazbyt idealizowała,  jak i uczucia. 

Gocha Pawlak w swojej książce nie rozdrabnia się na przedstawienie wielu bohaterów, choć sporo ich w swojej książce wprowadza. Niewiele można powiedzieć o ich charakterach, ale są w pewnym sensie odbiciem dla Magdy, która zaczyna analizować swoje życie przez pryzmat ich wyborów i nie tylko.

Sama główna bohaterka wydaje się zagubioną osobą, która czuje, że musi coś zmienić w swoim życiu, a mimo to ulega starym przyzwyczajeniom. Magda zadaje pytania, które prawdopodobnie kiedyś większość z nas zadała. Czym jest miłość? Jaki jest sens życia? 

Powieść ,,Nie rdzewiej" nie ma rozbudowanej fabuły, przede wszystkim skupia się wokół rozterek i przemyśleń głównej bohaterki. Poznajemy jej relacje z innymi partnerkami oraz środowisko. Sama oś fabuły podzielona jest na przeszłość, w której fragmentarycznie mamy przedstawioną jej relację z Karoliną oraz teraźniejszość. Dodatkowo pomiędzy  rozdziałami znajdują się fragmenty wywiadów, które prowadzi  Magda oraz ogłoszenia. Na początku odnosi się wrażenie, że wytrącają one z czytania, ale tak naprawdę są tak podzielone, że ich temat przewodni łączy się naturalnie z wątkiem danego rozdziału i życiem Magdy.

Dodatkowe fragmenty pomiędzy rozdziałami stanowią pewne spojrzenie na to doświadczenia lesbijek w Polsce. Dość różnorodne,  ponieważ rozmówczynie Magdy są w różnym wieku, pochodzą z innych miejscowości i dzielą się swoimi przeżyciami. Podejmowane przez nie tematy dotyczą między innymi: coming outu, stereotypowego podejścia oraz randkowania. Często te wypowiedzi podszyte są humorem i dystansem. 

Podobało mi się, że pod koniec książki dostaliśmy perspektywę jednej z bohaterek, która pojawiła się już na pierwszych stronach powieści, gdzie została  dość jednowymiarowo przedstawiona. Końcówka nadała tej postaci głębi i pozwala tej historii zatoczyć pewne koło. 

,,Nie rdzewiej" to książka o szukaniu siebie, ale i miłości. Gocha Pawlak nie koloryzuje tego uczucia, nie przedstawia go przez różowe okulary. Miłość między kobietami, ogólnie miłość przedstawia w dość autentyczny sposób, ponieważ to uczucie, które nie tylko buduje nas, ale może także niszczyć i ograniczać.  W końcu miłość to także wyrzeczenia i kompromisy, na które nie każdy może być gotowy. 

Przyznaje, że na początku miałam problem z narracją, która była po prostu strumieniem świadomości głównej bohaterki, więc trochę chaosem. Z czasem się do tego przyzwyczaiłam i już mnie tak nie przytłaczała.  Sama narracja wydaje się bardzo leniwa, przesiąknięta nostalgią. Akcja nie jest porywająca, bo i fabuła nie jest skomplikowana. 

Opisów świata przedstawionego jest w tej książce mało. Sama książka jest napisana językiem potocznym. 

,,Nie rdzewiej" to książka, która nie porwała mnie od pierwszych stron, ponieważ nie jest tego typu książką. Sama w trakcie jej czytania miałam mieszane odczucia, ale doceniam wartości, które autorka przekazuje w swojej książce. Nietypowy debiut Gochy Pawlak stopniowo przekonuje do siebie czytelnika swoim klimatem i próbą autentycznego ujęcia rzeczywistości. ,,Nie rdzewiej" to książka niepozbawiona wad, ale wyróżniająca się na rynku wydawniczym. Jestem ciekawa, jaka będzie kolejna książka autorki. 

Dziękuję za egzemplarz wydawnictwu Książnica