poniedziałek, 20 stycznia 2020
Pokój
Emma Donhue
Tłumaczenie: Ewa Borówka
Seria: Brak (powieść jednotomowa)
Ilość stron: 408
Rok wydania: 2016
Wydawnictwo: Sonia Draga
Opis:
,,Dla pięcioletniego Jacka Pokój jest całym światem. To tu się urodził, to tu bawi się i uczy ze swoją mamą. Na noc mama układa go do snu bezpiecznie w szafie na wypadek, gdyby przyszedł Stary Nick. Dla Jacka Pokój jest domem, dla jego Mamy więzieniem, w którym została zamknięta przed siedmioma laty. Dzięki ogromnej determinacji, pomysłowości i bezgranicznej matczynej miłości udało jej się stworzyć dla synka namiastkę normalności. Niestety ciekawość chłopca rośnie z wiekiem i Mama zdaje sobie sprawę, że Pokój nie wystarczy mu na długo…
Porywająca historia o matce i synu oraz ich miłości pozwalającej przetrwać to, czego przetrwać niepodobna. To powieść przejmująca, chwytająca za serce, poruszająca najczulsze struny naszej wrażliwości.''
Pierwszy raz o książce Emmy Donoghue usłyszałam parę lat temu przy okazji Oscarów, do których był nominowany film na podstawie powieści autorki.W zeszłym roku udało mi się znaleźć czas, by ją przeczytać.
Tytułowy Pokój ma kilka obliczy, w zależności od tego jaka osoba o nim myśli. Dla młodej kobiety jest to więzienie, pułapka bez wyjścia. Stara się w nim wychować swojego syna. Dla pięcioletniego Jacka dosłownie jest to cały świat. Dla sąsiadów i ludzi z zewnątrz jest zwykłym schowkiem. Chłopiec nigdy nie był nigdzie poza nim. aż pewnego dnia zyskał szansę, by zobaczyć coś poza znanymi ścianami.
W powieści ,,Pokój'' autorka skupiła się przede wszystkim na głównych bohaterach. Postacie drugoplanowe nie mają jakiś bardzo rozbudowanych charakterów, ale istotne są ich postawy jakie przyjmują względem Jacka i jego mamy. Emmy Donoghue nie skupia się zbytnio na Nicku - porywaczu, który siedem lat wcześniej uprowadził młodą studentkę.
Jack jest bardzo inteligentnym i pomysłowym młodym chłopcem z bujną wyobraźnią, który nie zna świata. Nie żyje i nie zachowuje się jak większość jego rówieśników. Nie ma takiej możliwości.
Jego Mama jest bardzo kreatywną i cierpliwą osobą, która coraz bardziej czuje się zmęczona i załamana. Stara się jak najlepiej wychować swojego syna pomimo wielu przeciwności losu.
Uderzająca jest narracja tej powieści. Narracja jest pierwszoosobowa, z perspektywy pięcioletniego Jacka, który nie do końca zdaje sobie sprawę co jest złe, a co dobre. Jest nieświadomy niektórych sytuacji, ale czytelnik już tak. Chyba ta niewinność i niewiedza najbardziej oddziałowy wuje na czytelnika. Autorka nie pisze wprost, a jednak drastyczne i dramatyczne sceny wybrzmiewają bardzo dobrze. Oczywiście zdaje sobie sprawy, że taka infantylna narracja nie każdemu może się spodobać, choć ciekawie jest znowu zobaczyć świat oczami dziecka, które jeszcze nie wyczuwa zagrożenia póki nie uświadomi się o jego istnieniu.
Przez narracje na jaką zdecydowała się autorka opisy są ograniczony, jest ich niewiele. Dialogi wypadają naturalnie. Oczywiście są one dostosowane do małego dziecka. Przemyślenia głównego bohatera z perspektywy starszego czytelnika mogą wydawać się nielogiczne, pozbawione seansy, ale warto mieć na uwadze, że on się dopiero uczy.
,,Pokój'' Emmy Donoghue to książka, która nie ma nagłych zwrotów akcji, dynamicznej fabuły, a jednak cały czas trzyma czytelnika w napięciu i dostarcza wielu emocji. Ciekawie obrazuje zderzenie się bohaterów z rzeczywistością, jak i bliskich oraz postronnych osób z nimi.
,,Pokój'' to dramatyczna opowieść o młodej kobiecie i jej synu, która została napisana w oryginalny i niekonwencjonalny sposób. Emma Donoghue stworzyła powieść o cierpliwości i cierpieniu jednostek. O osądzaniu ofiary przez pryzmat jej doświadczeń, a także o tym jak tragedia potrafi zniszczyć rodzinę.
,,Pokój'' to dramatyczna opowieść o młodej kobiecie i jej synu, która została napisana w oryginalny i niekonwencjonalny sposób. Emma Donoghue stworzyła powieść o cierpliwości i cierpieniu jednostek. O osądzaniu ofiary przez pryzmat jej doświadczeń, a także o tym jak tragedia potrafi zniszczyć rodzinę.
Widziałam film. Nie porwał mnie jakoś, ale tragedii też nie było. Jak się nie ma planów na wieczór, to można obejrzeć ;)
OdpowiedzUsuńNie czytałam książki, ale oglądałam film. Wstrząsający!
OdpowiedzUsuńNie spotkałam się z tą książką, ale wydaje się być interesująca :D Pozdrawiam! wy-stardoll.blogspot.com
OdpowiedzUsuńHołduję raczej dynamicznym lekturom, więc na chwilę obecną jeszcze się wstrzymam z przeczytanie. Mimo to ciekawi mnie fabuła. Mam względem niej więc mieszane uczucia.
OdpowiedzUsuńZarówno książkę, jak i film mam w planach. Oby udało się jak najszybciej nadrobić, bo widzę, że warto. :)
OdpowiedzUsuńOglądałam film, ale nie czytałam jeszcze książki. Mam ją w swoich planach.
OdpowiedzUsuńNiby słyszałam, niby widziałam ją, ale zawsze omijałam. Chyba w lutym czekają mnie jakieś większe książkowe zakup. :D
OdpowiedzUsuńNie słyszałam wcześniej o tej książce ale widzę że na prawdę jest warta uwagi. Ciekawa fabuła, nietuzinkowa narracja i ważne tematy.
OdpowiedzUsuńChyba słyszałam o tej książce (albo czymś podobnym) 🤔 Na pewno nie czytałam, ale teraz już mam taki zamiar 😊
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
subjektiv-buch.blogspot.com
Zaciekawiłaś mnie tą książką. Lubie tego typu historie. Z chęcią zapisuję tytuł.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
www.wspolczesnabiblioteka.blogspot.com
Kusi mnie ta książka od dawna :)
OdpowiedzUsuńCzytałam inną książkę autorki, "Cud", i bardzo byłam z lektury zadowolona. Też nie było tam superszybkiej akcji i plot-twistów, ale czytałam ją z ogromna przyjemnością. Od tego czasu mam "Pokój" w planach, tylko czasu jakoś brak...
OdpowiedzUsuńMuszę przyznać, że mnie zaintrygowałaś. Myślę, że ta książka mogłaby mi się spodobać. Ciekawi mnie ta narracja, coś innego. :)
OdpowiedzUsuńBrzmi niezwykle intrygująco. Chętnie po nią sięgnę :)
OdpowiedzUsuńKsiążkę mam. Film oglądałam i pamiętam, jakie emocje we mnie wywołał!
OdpowiedzUsuńkurcze ta książka ma w sobie coś co mnie zachęca do jej lektury!
OdpowiedzUsuńKsiążka może być ciekawa. Od czasu do czasu lubię tego typu powieści przeczytać.
OdpowiedzUsuńCzytałam książkę i oglądałam ekranizacje - do dziś pamiętam te wszystkie emocje, które czułam.
OdpowiedzUsuńKsiążki nie czytałam jeszcze (ale mam ją w planach). Oglądałam natomiast ekranizację, która wstrząsnęła mną dogłębnie.
OdpowiedzUsuńLubię takie książki, które dostarczają dużo emocji :) Po recenzji mnie zainteresowała. Rzadko czytam takie książki, ale tą z przyjemnością przeczytam.
OdpowiedzUsuńbrzmi fajnie ta pozycja, warta przeczytania uważam
OdpowiedzUsuńPrzypomniałaś mi tytuł jaki zapomniałam :)
OdpowiedzUsuńJeżeli film zrobiła na mnie tak duże wrażenie, to nie chcę wiedzieć jak przeżyłabym książkę. Wolę tego nie sprawdzać:)
OdpowiedzUsuńCzytałam tę książkę bardzo dawno temu i mocno zapadła mi w pamięci.
OdpowiedzUsuńJa oglądałam film i zupełnie nie rozumiem zachwytów nad nim. Był w porządku, ale zbyt wiele, jak dla mnie, nie wyjaśniono.
OdpowiedzUsuńOd dawna mam ją na liście do przeczytania, nawet egzemplarz już stoi na półce :) To dobrze, że trzyma w napięciu, jestem jej coraz bardziej ciekawa
OdpowiedzUsuńJako matka, chyba nie dałabym rady przeczytać, bardzo do siebie biorę wszystkie powieści, w których bohaterami jest dziecko i jego smutny los.
OdpowiedzUsuńPierwszy raz słyszę o tej książce :)
OdpowiedzUsuńNiestety to powtarzalny wątek, a szkoda, bo jest naprawdę mocny,
OdpowiedzUsuńPodobała mi się ta książka, ale również film, który powstał na jej podstawie. Masz rację, niewiele się w niej dzieje, ale trzyma w napięciu właściwie do końca ;)
OdpowiedzUsuńMam tą książkę u siebie już od dawna i czeka na swoją kolej, chociaż nie wiem kiedy uda mi się po nią sięgnąć.
OdpowiedzUsuńNiestety nie czytałam książki, jednak widziałam film. Cudowny. Muszę nadrobić lekturę :)
OdpowiedzUsuńWspaniała recenzja!
Pozdrawiam ciepło ♡
Może być ciekawa, z pewnością coś innego.
OdpowiedzUsuńSłyszałam o tej książce i tylko upewniłam się, że muszę przeczytać.
OdpowiedzUsuńudanego wieczoru:)
OdpowiedzUsuńNie wiem jak może wyglądać książka z perspektywy pięciolatka i chyba dlatego ją sięgnę. Moje klimaty więc warto spróbować.
OdpowiedzUsuńhttps://wedrowniczeczytadelko.blogspot.com/
Chętnie obejrzę. Mam spore zaległości w oglądaniu filmów. :)
OdpowiedzUsuńOgladalam fim, nie mialam pojecia, ze jest na podstawie książki. Interesujacy sposób narracji. Juz tylko dla niego bym przeczytala.
OdpowiedzUsuńJuż parę razy ta książka przewinęła mi się przed oczami, ale jak dotąd nie czułam się nią aż tak zainteresowana. Kurczę, a miałam ograniczyć wydatki... No nic, muszę ją zakupić! Nie może mi coś tak ciekawego uciec sprzed nosa!
OdpowiedzUsuńFilm nadal czeka na obejrzenie, ksiązka zapomniana ;)
OdpowiedzUsuńPamiętam, że kiedyś bardzo chciałam przeczytać tę książkę. Nadal chcę, więc będę musiała się za nią rozejrzeć. ;)
OdpowiedzUsuńMiałam okazję kiedyś czytać i bardzo mi się ta książka podobała :)
OdpowiedzUsuńMyślę, że może być to książka dla mnie! ;)
OdpowiedzUsuńTa książka mnie do siebie w ogóle nie przyciąga ;)
OdpowiedzUsuńZdecydowanie muszę obejrzeć film:) na książkę czasu nie mam.
OdpowiedzUsuńWstyd się przyznać, bo jako miłośniczka kina i książek, nie słyszałam wcześniej o tej historii. Temat jest tak interesujący i przerażający za razem, że nie może być inaczej — po twojej opinii bardzo chętnie obejrzę film i przeczytam książkę.
OdpowiedzUsuńNie słyszałam o książce a zapragnęłam ją przeczytać.
OdpowiedzUsuńZ zainteresowaniem sięgnę po książkę, już kiedyś mignęła mi jej okładka, miałam się nią zainteresować, ale później umknęła mojej uwadze.
OdpowiedzUsuńSporo dobrego o niej słyszałam, ale nie czytałam jeszcze tej powieści. Film też przede mną.
OdpowiedzUsuń