Sky, Estra i Maroon to przyjaciele, którzy osieroceni po buncie maszyn, dorastają razem w Kolebce, osobliwym domu dziecka rządzonym przez tak zwanych Rodziców. Przy pierwszej sposobności uciekają i ukrywają się wśród im podobnych mieszkańców nizin społecznych.

Estra, specjalistka od sieci informatycznych zajmuje się ochroną przyjaciół, Sky przenosi w umyśle dane, co pozwala przetrwać w Nowym Świecie. Maroon, pół hybryda, pół człowiek, pracuje w kopalni, aby zapewnić wszystkim byt.

Po apokalipsie świat dzieli się na dwie części; niższe warstwy zamieszkują szeregowi pracownicy pozbawieni praktycznie praw. Codziennie obserwują Wyżynę, krainę do której nie mają dostępu, a którą zamieszkują niczego nieświadomi wybrańcy. Któregoś dnia zostaje porwana córka prezydenta Wyżyny, a spokojne życie przyjaciół okazuje się iluzją. Jeśli nie chcą powrócić do miejsca, z którego uciekli, ocalić świat i znaleźć uciekinierkę, muszą udać się na Wyżynę.

Co jest prawdą a co iluzją? Kto jest przyjacielem a kto wrogiem? Te kwestie muszą rozstrzygnąć, aby uratować swoje życie. 

Ałbena Grabowska jest autorką kilkunastu książek. Jedna jej powieść została zekranizowana, jednak ja dopiero jej twórczość poznałam za sprawą, książki kierowaną główenie do  nastolatków  ,,Nowy Świat”. Jest to też pierwsza powieść autorki z gatunku fantasy, science fiction.

Fabuła osadzona jest w świecie, w którym przed laty doszło do wojny z maszynami. Ludziom udało się stłumić powstanie, wówczas zarysował się pewien widoczny podział na społeczeństwo żyjące na Wyżynach, gdzie niczego nie brakowało i mieszkańcy byli tam beztroscy oraz Niziny, gdzie pracowali zwykli robotnicy. Biedniejsza część społeczeństwa, której nie stać po wojnie było na Wyżyny i nie zasłużyli się podczas niej. Jest jeszcze Kolebka powstała po wojnie. To dom dziecka, w którym wychowywali się główni bohaterowie a zarazem z niego uciekli, jednak ich wolność była tyło pozorna, ponieważ pozwolono im na to. Kiedy sprawy na Wyżynach się skomplikowały i ktoś  musiał  odnaleźć córkę Prezydenta by zapobiec konfliktowi, uświadomiono ich o tym.

W książce ,,Nowy świat” jest naprawdę wielu postaci, ale większość z nich można uznać za bohatera zbiorowego, miedzy innymi Rodziców z Kolebki czy towarzyszy głównych bohaterów podczas misji. Nie brakuje postaci kierujących się dobrymi wartościami, ale i znajda się tacy co potrafią wykorzystać dzieci i sytuacje, by tylko polepszyć swoją sytuacje.

Pierwsza planowymi bohaterami jest trójka przyjaciół, którym autorka nie poświęca tyle czasu, ale każde wydaje się ważne.

Extra zaplanowała ich ucieczkę, będąc jednocześnie jej inicjatorką. Ma typowe cechy przywódcy a także dar czytania w myślach. Potrafi podejmować trudne decyzje przy tym nie odwracając się za siebie.

Sky przez większość książki czuje, że jest ciężarem dla innych, jednak jest bardzo istotny dla fabuły przez swoja historię z dzieciństwa, której sam do końca nie pamięta, bo w Kolebce ingerowano w pamięć dzieci, tworząc fałszywą wizję przeszłości. Jest też ważny i wyjątkowy, ponieważ potrafi przechowywać w swojej głowie duże ilości informacji.

Maroonowi autorka poświęciła najmniej czasu. Jest to postać, która wygląda na groźną, a tak naprawdę jest wrażliwsza i spokojniejsza niż wskazuje na to jej wygląd. Idealny przykład tego, że pozory mylą i nie należy oceniać książki po okładce. 

Przez znaczną część powieści  ,,Nowego świata”, w której była przedstawiana Kolebka nie mogłam od siebie odsunąć skojarzeń do obozów koncentracyjnych budowanych podczas wojny, choć ich cel funkcjonowania był różny. To dzieci w Kolebce były umieszczane głównie z łapanek. Również poddawane były one niebezpiecznym eksperymentom, które nie zawsze kończymy się sukcesem.

W tej powieści nie zabrakło również aluzji do choroby, z którą wielu ludzi współcześnie się zmaga,  a wciąż świadomość o niej wydaje się niska. Autorka krótko nawiązała do depresji, ale zapadło mi to w pamięci. Zwraca również uwagę na odmienność, które zazwyczaj się biomy i oceniamy po pozorach.

W  książce Ałbeny Grabowskiej tempo akcji wzrasta wraz z rozwojem fabuły. W trakcie, której nie brakuje nagłych zwrotów akcji. Powieść napisana jest przystępnym i lekkim językiem. Przeważa głównie język potoczny. Opisy są ciekawe i oryginalne. Dialogi również są dobre, ale czasami brzmiały naiwnie i nie ma co się dziwić, w końcu bohaterami tej historii są młodzi ludzie, którzy wchodzą w okres, w którym uczucia do drugiej osoby zaczynają być silniejsze i bardziej pochłaniające uwagę.

Książka Ałbeny Grabowskiej to powieść o przyjaźni, wolności, walce a także o podejmowaniu trudnych decyzji. Nie napisze, że została ze mną na dłużej, bo tak nie było, ale jest to dalej dobra powieść,  warta uwagi czytelnika.

Dziękuję wydawnictwu Jaguar i portalowi Sztukater za egzemplarz do recenzji.