Historia zawarta na kartkach ,,Domu ptaków" przedstawia losy Len Howard utalentowanej skrzypaczki, która po latach pracy w orkiestrze i dobrze malującej się karierze postanowią poświęcić resztę swojego życia ptakom. Przeprowadza się z Londynu do małej wsi, gdzie opiekuje się skrzydlatymi przyjaciółmi i prowadzi własne badania nie mając odpowiedniego wykształcenia w tym zakresie, ale ptaki obserwowała od lat, ponieważ jej tata również im pomagał i budował domy w rodzinnym ogrodzie. Zajmując się rannymi zwierzętami i tymi, które wypadły z gniazd. 

W książce Evy Meijer przewija się wiele bohaterów mają oni większy i mniejszy wpływ na życie głównej bohaterki. Przede wszystkim patrzymy na nich przez pryzmat stosunków z Len. 

Główną bohaterkę poznajemy w młodzieńczych latach i towarzyszymy jej, aż do starości. Pochodzi ona z rodziny artystycznej. Ojciec był poetą, który nauczył ją wrażliwości wobec przyrody. Z kolei siostra była pianistką. Z tego powodu w jej rodzinnym domu odbywały się wieczorki poetyckiej i mniejsze koncerty. Len Howard była kobietą, którą chciała od życia czegoś więcej niż jej rówieśniczki. Była samotna i niezrozumiała przez społeczeństwo. Z czasem zaczęła się coraz bardziej izolować od ludzi. 

Autorce udało się świetnie zarysować ptasich bohaterów, którym główna bohaterka nadawała imiona. 

Dopiero czytając posłowie od autorki zorientowałam się, że jest jest to sfabularyzowana biografia Len Howard, która niegdyś była bardzo poczytną autorką książek o ptakach, która z czasem została zapomniana. Autorka natrafiła na jej osobę pisząc swoją  pracę dyplomową z filozofii. Wówczas odkryła również jej książki i notatki, które były podstawą do napisania ,,Domu ptaków", ale warto też zaznaczyć, że niektóre wątki i motywy są fikcją literacką. 

Pierwsza część książki skupia się na życiu Len Howard  w Londynie dzięki temu lepiej poznajemy bohaterkę. Dopiero później, gdy przenosi się w mniej zamieszkałe miejsce ptaki zaczynają dominować w książce i tak naprawdę dopiero wtedy poznajemy tytułowy Dom ptaków i ich usposobienie. 

Najmocniejsze stroną książki Eva Meijer jest język. Jest on bardzo subtelny, pełen środków stylistycznych. Same zdania są bardzo krótkie, ale opisy już są szczegółowe, ale pomimo tego nie są zbyt długie. To wszystko buduje bardzo sensualny odbiór świata. Już od pierwszych stron czuć magię i siłę tych słów, kiedy autorka opisuję muzykę. Na stronach ,,Domu ptaków" znajdują się również rozważania filozoficzne/ 
Rozdziały dotyczące życia ptaków i badań nietuzinkowej ontolożki stylizowane są na notatki. Jedynie czego mi w tej książce brakowało, to ilustracji, które przedstawiały by poszczególny rodzaj ptaków.  

,,Dom ptaków" Eva Meijer to bardzo specyficzna książka biorąc pod uwagę panujące trendy. Nie ma w niej wielu wątków, akcja nie jest dynamiczna, brakuje także zwrotów, ale ma w sobie niepowtarzalny klimat i delikatność. Fabuła rozgrywa się na przestrzeni dwóch wojen, ale one są tylko tłem. Co nie znaczy, że niw widać ich piętna i towarzyszących okrucieństwu emocji. Autorka skupiła się na Len Howard, jej relacjach z innymi i ptakach, ale w odbiorze nie jest oczywista. Nie daje prostych odpowiedzi na pytania, które pojawiają się w czasie czytania