Hartley ma trzynaście lat i nieznośną świadomość, że nikt nie zwraca na niego najmniejszej uwagi. Ani starsza siostra, ani młodszy brat, o rodzicach już nie wspominając. Wszystkich zajmuje ucieczka z domu szesnastoletniego Jacksona, najstarszego syna.

A co może robić pozostawiony sam sobie nastolatek w takiej dziurze jak miasteczko Whirton? Chyba tylko poszukać szczęścia i jakiejś książki w miejscowej bibliotece, która jak się okazuje może skrywać nieoczywiste skarby.

Skąd między książkami wzięła się ręcznie zrobiona kartka? Kto kryje się pod inicjałami „g.o.” i skąd czerpie natchnienie? Stworzył więcej takich pocztówek? I czy rzeczywiście tajemniczy autor jest pokrewną duszą Hartleya, jak wydaje się chłopcu?

Odrobinę tajemnicza, ciepła i mądra opowieść obyczajowa dla nastolatków, ilustrowana zabawnymi, pomysłowymi kolażami przywodzi na myśl choćby nieśmiertelne młodzieżówki pióra Małgorzaty Musierowicz.

Po „Sekretne życie Grety O.” Cary’ego Fagana sięgnęłam nie widząc o niej za wiele. Wcześniej czytałam jej blurb, ale dość szybko wypadł mi z głowy, a sięgnęłam po nią, ponieważ ufam decyzją wydawniczym Wydawnictwa literackiego. Sama rzadko sięgam po powieści dla dzieci, ale te, po które sięgnęłam z tego wydawnictwa podobały mi się, ponieważ dorosły czytelnik mógł dostrzec w nich przekaz, który jeszcze dzieci nie odczytają. Niestety  powieść ,,Sekretne życie Grety O.”  okazała się boleśnie przeciętną pozycją, z nijakimi  postaciami i ogromem niewykorzystanego potencjału.

Historia zaczyna się dość ciekawie, ponieważ przedstawia czytelnikom się Hartley młody chłopak kończący podstawówkę. Jakiś czas temu z domu uciekł jego starszy brat - Jackson, nikt nie zwracał na niego uwagę i najlepszy przyjaciel odwrócił się od niego, Trwał w dziwnym stanie zawieszanie, z którego wyrwały go tajemnicze, artystyczne numerowane, karteczek rozrzucone po całym miasteczku. Czym są? Co oznaczają? Ile ich jest? Kto jest ich autorem? Dlaczego to robi? 

Znając opis książki i jej tytuł nie trudno domyślić się kto jest odpowiedzialny za kartki. „Sekretne życie Grety O.”  przedstawia historie z punktu widzenia tytułowej bohaterki i Hartleya. Dwóch młodych osób czujących, że są osamotnione. 

Pozostali bohaterowie zostali przedstawieni bardzo stereotypowo. Na zasadzie ról jaki pełną w rodzinie i społeczeństwa. Autor nie postarał się nawet trochę, by nadać im charakteru, ale bardziej skupił się na negatywnych zachowaniach, które obnażył na kartkach swojej książki. Głównie krytycznym okiem przedstawił rodziców.

Na początku wspominałam o ogromnym potencjale niewykorzystanym. Pora to rozwinąć. Przede wszystkim w tej książce mamy opisany wątek ucieczki nastolatka z porządnej rodzinny. Nieznane są powody jego zniknięcia i tutaj autor pozwala na własną interpretacje czytelnika. Dalej mamy przemoc w szkole na tle rasistowskim i niepełnosprawność oraz zobojętnienie ludzi.  Bardzo współczesne i trudne wątki w książce dla młodego czytelnika, które zostały potraktowane bardzo powierzchownie i bez żadnego rozwinięcia czy też puenty. 

Na pewno na plus jest to, że książkę Fagana czyta się szybko, a to za sprawą narracji, która pisana jest z perspektywy dwójki dzieci, a więc jest dość uboga w szczegóły (choć to zazwyczaj o dzieciach się mówi, że mają nieograniczoną wyobraźnie). Świat przedstawiony jest dość nijaki. Książka jest krótka, więc fabuła szybko posuwa się do przodu. Mnie nie zaangażowała, a ostatecznie skończyłam ją, ponieważ akurat wtedy potrzebowałam książki do zabicia czasu. 

Dialogi są poprawne, wypadają bardzo naturalnie. Autor idealnie oddaje charakter rozmów, osób w różnych wieku. Jeden mały szczegół zwrócił moją uwagę,  który dla niektórych może wydać się bez znaczenia, ale skoro jest to książka dla dzieci, niech ma chociaż walor edukacyjny, jeśli zabrakło ciekawej fabuły.  Język jest tworem żywym i ciagle się zmienia, kiedyś pewne słowa w kontekście religii, koloru skóry i orientacji były uznawane za normalne, dziś są niedopuszczalne i używanie ich uważa się za wyraz ignorancji i braku kultury. W książce mamy przedstawioną osobę na wózku, która określana jest jako osoba niepełnosprawna, choć nie jest to forma, którą powszechnie uważa się za stygmatyzującą, to jednak coraz więcej organizacji i osób namawia do używania formy ,,z niepełnosprawnością”. Stała się też ona formą podstawową w urzędach. 

„Sekretne życie Grety O.” To książka z początku enigmatyczna, która dość szybko porzuca klimat tajemniczości, zwraca uwagę na ważne problemy, jednak czuć, że nie jest dopracowana, ale wybrzmiewa w niej jeden ważny morał dla dziecię: warto prosić o pomoc i mówić o swoich zmartwieniach.