Opis książki ,,Ciało poniekąd ponętne” Agnieszki Pruski miał wszystko co przyciąga mnie do powieści  tego gatunku, niestety rzeczywistość ponownie okazała się zgoła inna.  Dwie przyjaciółki, które z zawodu są nauczycielkami postanowiły wyjechać na wakacje, nad polskie morze. Gdzie przez przypadek w krótkim odstępie czasu znajdują dwa ciała. Pomimo sceptycznego podejścia ich partnerów postanawiają na własną rękę rozwiązać zagadkę tajemniczych śmierci. 

,,Ciało poniekąd ponętne" to czwarty tom z cyklu ,, Alicja i Julia", ale ja podczas czytania nie odczułam żadnego braku znajomości poprzednich części. Mam pewien problem z bohaterkami i może, bym go nie miała, gdybym znała już ich wcześniejsze przygody, ale tego nie wiem, to są tylko moje przypuszczenia. 

Julia i Alicja, to bohaterki, których nie polubiłam, ale także mnie nie irytują. Po prostu są nijakie, nie mają ciekawych charakterów. Nie pokuszę się o stwierdzenie, że są zwykłymi kobietami, bo to byłoby krzywdzące dla innych postaci tej powieści, którzy nie wyróżniają się szczególnie, a jednak udało im się zeskrobać moją sympatię. Na pewno obie panię są bardzo ciekawskie.  Dobrze z głównymi bohaterami kontrastują ich partnerzy i Foka, którzy realnie patrzą na całą sytuację i nie udziela im się ich ekscytacji i szalone pomysły. 

Pojawiają się także w tej książce ciekawscy uczniowie głównych bohaterek, których raczej traktuje jako bohatera zbiorowego. 

Zdarzyło mi się już czytać książki, w których nie było standardowego podziału na rozdziały, prolog i epilog, ale w książce Agnieszki Prusak wyjątkowo mi doskwierał ten brak. Co się tyczy humoru, w tej komedii kryminalnej, to ja zbytnio go nie dostrzegłam (chyba, że weźmiemy pod uwagę opis czyjegoś wyglądu), było parę tekstów lekko żenujących, ale jak zawsze podkreślam, że humor, podobnie jak gust to kwestia indywidualna i ktoś w przeciwieństwie do mnie może przy tej książce dobrze się bawić. Męczące również było powielanie w dialogach niektórych aspektów, bo ile można czytać to samo, tylko wypowiedziane w inny sposób. 

Co się tyczy przebiegu śledztwa, to jest go w tej książce niewiele, więcej jest przedstawionych wydarzeń z życia codziennego głównych bohaterek i samego urlopu, aniżeli samej sprawy, która zgrabnie podsumowana jest pod koniec powieści. 

W książce występują narracja pierwszoosobowa z perspektywy Alicji. Powieść napisana jest potocznym językiem. 

Niestety ,,Ciało poniekąd ponętne” Agnieszki Pruski lepiej się zapowiadał niż ostatecznie prezentuje się całość. Z trudem ją dokończyłam, ale może komuś przypadnie humor i sami bohaterowie. 

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu.