Kristen Ciccarelli

Seria: Szkarłatna ćma  #1

Tłumaczenie: Daria Kuczyńska-Szymala

Wydawnictwo: Moondrive

Data premiery: 23.04.2024

Liczba stron: 400

On jest jej śmiertelnym wrogiem. Ona jego największą słabością.

Kiedy ulice Nowej Republiki spłynęły krwią, życie Rune Winters zmieniło się na zawsze. Czarownice stały się wyrzutkami i pojawili się łowcy, którzy polują na każdą z nich. Dlatego Rune musi ukrywać, kim jest. Jako bogata arystokratka spędza całe dnie na salonach, wykradając wszelkie możliwe sekrety synów i córek republiki. Jako Szkarłatna Ćma jest symbolem oporu czarownic, ratuje je przed czystką i mści ich krzywdy. Chęć zdobycia informacji o więzionych czarownicach popycha ją do desperackiego kroku. Postanawia uwieść jednego z łowców. I to najbardziej bezlitosnego z nich, Gideona Sharpe’a.

Lojalny wobec republiki Gideon obsesyjnie tropi wiedźmę kryjącą się pod pseudonimem Szkarłatna Ćma. Jest zdeterminowany i gotowy przekroczyć każdą granicę, by osiągnąć cel.

Gdy ślady prowadzą go do Rune, która reprezentuje wszystko, czego Gideon nienawidzi, łowca postanawia owinąć sobie Rune wokół palca i zdobyć dowody na to, że arystokratka spiskuje ze Szkarłatną Ćmą.

W sercu Gideona płonie żądza zemsty. Serce Rune rozpala walka o wolność. Jako Rune i Gideon zbliżają się do siebie. Jako czarownica i łowca chcą się wzajemnie zniszczyć. Uczucia stają się bronią. W tej niebezpiecznej grze zdrada jest jedynie kwestią czasu…

Rebecca Ross w swojej rekomendacji napisała, że powieść ,,Szkarłatna ćma" porywa od pierwszego zdania. Dawno nie czytałam tak trafnej i oddającej historię polecajki na okładce. Mało tego po skończeniu pierwszego tomu chce się od razu sięgnąć po kontynuację losów Rune i Gideona.  Jednak, gdy emocje po lekturze opadną, pozostaje przeświadczenie, że pod wieloma względami  to historia, jakich wiele, ale.... Kreacja bohaterów drugoplanowych, decyzje, które podejmują i to co wypowiedziane między wierszami sprawiają, że wtórność schodzi na dalszy plan, przy ekscytujących losach postaci. 

Kristen Ciccarelli sięgnęła w ,,Szkarłatnej ćmie" po świetny i wdzięczny motyw czarownicy i łowcy czarownic. Wokół niego obudowała wątek przewrotu i dworskich intryg. Fabuła  i miejsce akcji w książce została zamknięta na wyspie, ale w dialogach wspominane są inne miejsca na kontynencie. Samo zakończenie wskazuje, że światotwórstwo będzie rozbudowane raczej w kolejnym tomie. W pierwszej części  nie było tak istotne dla fabuły, ponieważ powieść w głównej mierze opiera się na relacji Rune i Gideona. 

I to mnie właśnie przerażało, że pomimo żywionych przekonań tak łatwo poddać się żądzy krwi.

To postacie, które reprezentują dwie różne grupy społeczne i mają pewne wyobrażenie o nich. Bardzo skrajne i jednostronne, ponieważ w każdym społeczeństwie są ludzie szlachetni i niegodziwi. Co bardzo dobrze pokazuje autorka. Gideon i Runo to typowi bohaterowie dla tego typu książek. Gwardzista nieraz sam sobie przeczy, ale Ciccarelli  nakreśliła mu świetnie przeszłość, która idealnie tłumaczy jego motywacje i nadaje głębi postaci. 

Rune pomimo tego, że jest główną bohaterką pozostaje nieodkrytą kartą. Z pozoru wiemy o niej wiele, ale czuję, że za nią kryje się jeszcze trochę sekretów. To inteligentna młoda dziewczyna, która zdecydowała się grać rolę, jaką oczekiwało od niej społeczeństwo.  

Alex to niepozorna postać. Autorka z łatwością mogłaby wpisać go tylko w schemat młodszego brata, ale to przed jakimi wyborami go postawiła. Sprawia, że jego postać można różnie odbierać Dla niektórych będzie  idealistą, dobrym człowiekiem szanującym ludzkie życia, dla innych głupcem. 

Relacja Rune i Gideona opiera się na motywie enemies to lovers. Wzajemna niechęć i wrogość jest uzasadniona. Gra, którą prowadzili między sobą do pozyskanie informacji była intensywna i wciągająca. Fajnie wypada także relacja pomiędzy rodzeństwem i konflikt wewnętrzny jaki toczą  z powodu swoich wyborów. 

Do książki ciekawie został wpleciony wątek krawiectwa i projektowania. Wydaje mi się, że jedna element w ,,Szkarłatnej ćmie" może wywołać kontrowersję, ale jest to logiczne z punktu widzenia fabuły.  

Ciccarelli zdecydowała się na narracje trzeciosoosobową z perspektywy Gideona i Rune. W książce przeważa język potoczny, choć pierwsze strony były bardziej obiecujące. Język był stylizowany. Autorka w swojej powieści przemyca ciekawe uwagi na temat władzy, nienawiści i tworzenie podziałów, które nie przynoszą niczego dobrego. 

Zakończenie jest świetne. Pewne granice zostały w nim przekroczone bezpowrotnie. Pozostawiając bohaterów w ciekawej sytuacji i miejscach. 

,,Szkarłatna ćma" to przyjemna książka o podziałach,  nadużywaniu władzy, trudnych wyborach i skomplikowanych relacjach. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu. 

Współpraca reklamowa (barter) wydawnictwo moondrive